Hallo John en Ton,

Wat heerlijk om die leuke reisverslagen van jullie te lezen. Opvallend is dat jullie veel vriendelijke mensen (Marokkanen en niet-Marokkanen) ontmoeten. Ook mooi om te lezen dat je je vrij snel aan mensen en plaatsen kunt hechten. Dan wordt afscheid nemen wel heel lastig inderdaad. Dat Ton beweert dat hij nu het mooiste stand heeft ontdenkt, wijst erop dat hij niet zoveel van de wereld heeft gezien. Hij moet wel een keer de stranden van Al Hoceima zien. Grapje! Ik kan me heel goed voorstellen dat er mooiere plekken zijn dan dat stadje in het Noorden. Het blijft natuurlijk mijn stad, vandaar dat ik altijd zo extreem overdrijf. Al die ooievaars kan inderdaad een serieus teken voor ons hier. De dag van de bevalling komt heel dichtbij (nog maar 10 dagen). Wanneer komen jullie eigenlijk terug?

Veel plezier en tot de volgende keer.
Mustapha.

Oh, jongens, wat is het leuk om te lezen dat jullie zo genieten van Marokko. Ondanks dat ik het zwaar heb (gehad) in Vietnam heb ik zeker genoten van mijn reis met name van Laos. Over een paar uur vertrek ik naar het vliegveld en morgenvroeg ben ik weer thuis. Grappig dat ik hier, tijdens mijn worsteling Vietnam te begrijpen, vaak gedacht heb aan jullie. Hoe bijzonder is het om kennis te maken met andere culturen. Ik was altijd zo'n fan van Azie, maar na jullie verhalen moet het misschien toch maar eens Noord Afrika / Marokko gaan worden. Voor goede raad kan ik altijd terecht bij Mustapha. Ik kijk er naar uit alle reisverhalen nog eens uit te wisselen.
Geniet er nog van en een dikke kus.